یک دست کت وشلوار دیپلمات اتو کشیده که از سقف آویخته و یک جفت کفش چرمی واکس خورده که انتظار مردی رشید را می کشند، «نشانه های زندگی» اند که معلق مانده اند تا پدری
نطفه های ممنوعه؛ تلاشی عجیب جهت بقای نسل در زندان
عبارات مهم : زندان
یک دست کت وشلوار دیپلمات اتو کشیده که از سقف آویخته و یک جفت کفش چرمی واکس خورده که انتظار مردی رشید را می کشند، «نشانه های زندگی» اند که معلق مانده اند تا پدری از زندان بیرون بیاید، آنها را به تن کند، دست فرزندش را بگیرد و باهم به گردش بروند. شاید پدر هرگز قد کشیدن فرزندش را نبیند. شاید هنگامی که از زندان برگردد او «شهید» شده است باشد؛ اگر برگردد.
تلاشی عجیب جهت بقای نسل در زندان , نطفه‌های ممنوعه
زن فکر می کند روزی همسرش آزاد می شود و هنگامی که که به منزل برمی گردد، باید خانواده ای داشته باشد که منتظرش باشند. ولی بدون حضور مرد این خانواده چطور باید شکل بگیرد؟ زنانی که شوهرانشان در زندان های اسرائیل محکوم به حبس های طولانی شده است اند پاسخ را بخوبی می دانند.
راهی که تقدیر جهت مادری کردن پیش روی بعضی از زنان فلسطینی گذاشته، راه راحت ای نیست؛ ولی راهی که آنان هفتاد سال است –ناگزیر- در پیش گرفته اند، آنقدر پرمخاطره بوده که حالا چگونگی بقای نسل در سخت ترین شرایط، راحت ترین پرسشی است که ممکن است با آن مواجه شوند.
یک دست کت وشلوار دیپلمات اتو کشیده که از سقف آویخته و یک جفت کفش چرمی واکس خورده که انتظار مردی رشید را می کشند، «نشانه های زندگی» اند که معلق مانده اند تا پدری
کوبار – فلسطین. نشانه های زندگی در منزل ی ایمان البرغوثی معلق مانده اند. شوهرش نائل البرغوثی، ۳۸ سال را در زندان گذرانده است.
او بعد از اجرای عملیاتی کماندویی در سال ۱۹۷۸ که در آن یک اسرائیلی کشته شد، دستگیر شد. او سال ۲۰۱۱ طی توافقنامه ی «شالیت»بین حماس و اسرائیل آزاد شد ولی دوباره دستگیر و به حبس ابد محکوم شد.
تلاشی عجیب جهت بقای نسل در زندان , نطفه‌های ممنوعه
حدود هفت هزار فلسطینی به عنوان «زندانیان امنیتی» در زندان های اسرائیل به سر می برند و تقریباً هزار نفرشان به ۲۰ سال حبس یا زیاد محکوم شده است اند. زندانیان هر دو هفته یک بار اجازه ی ملاقات با بستگان درجه ی یک خود را دارند؛ ملاقاتی که تنها ۴۵ دقیقه طول می کشد.
ملاقات های شرعی ممنوع است و ملاقات کنندگان بعد از بازرسی بدنی کامل، می توانند با گوشی از پشت شیشه با عزیزان خود صحبت کنند. تماس فیزیکی با زندانیان هم ممنوع است و فقط کودکان در انتهای هر دیدار می توانند ۱۰ دقیقه به آغوش پدر بروند.
یک دست کت وشلوار دیپلمات اتو کشیده که از سقف آویخته و یک جفت کفش چرمی واکس خورده که انتظار مردی رشید را می کشند، «نشانه های زندگی» اند که معلق مانده اند تا پدری
زندانیان فلسطینی که در زندان های اسرائیل حبس شده است اند، جهت بقای نسل و -شاید مهم تر از آن- ادامه یافتن جنبش مقاومت به وسیله آن نسل، پیش از ملاقات اسپرم خود را درون لوله های خودکار می ریزند و آن را داخل بسته های خوراکی مخفی می کنند و در این ملاقات های کوتاه، به بهانه ی دادن خوراکی به فرزندانشان، آن را از زندان خارج می کنند.
فلسطین – بیت لحم. منال عاصف سی ودوساله، همسر عماد سی وهفت ساله هست. عماد به ۲۵ سال حبس محکوم شده است است.
تلاشی عجیب جهت بقای نسل در زندان , نطفه‌های ممنوعه
نه تنها راه انتقال اسپرم به بیرون از زندان یک راز هست، بلکه زنان و خانواده های مردان زندانی اغلب می ترسند اظهار کنند که از طریق قاچاق اسپرم از زندان و لقاح مصنوعی فرزند دار شده است اند؛ لیکن در گذشته اتفاق افتاده است که مجازات زندانیان به همین علت شدت یافتن شده است است.
این تنها امید زنان جهت داشتن یک خانواده و فرصتی جهت پیوستن آنان به مقاومت فلسطین هست. شاید چند نوزادی که از این راه متولد می شوند، جهت بقای نسل، زیاد کردن جمعیت یا ادامه ی جنبش ناکافی به نظر برسد، ولی جهت نمایش نبض زندگی در سرزمین های اشغالی کاری نمادین هست. حتی اگر «نمادین بودن»، آخرین چیزی باشد که یک خانواده ی فلسطینی که از این راه صاحب فرزند می شود به آن فکر کند.
مجموعه تصویر «حبیبی» (عشق من) اثر آنتونیو فاچیلونگو، داستان همسران زندانیان فلسطینی است که جهت اینکه بتوانند از همسرانشان فرزندی داشته باشند، دست به نقل و انتقال پنهانی اسپرم دست می زنند.
کلینیک باروری «رازان» در نابلس و کلینیک «السما» در غزه، به خانواده های زندانیان خدمات رایگان ارائه می دهند. آنها نمونه های اسپرم حدود ۷۰ زندانی را که از پشت میله های زندان به دستشان رسیده منجمد کرده اند؛ اسپرم ها در آزمایشگاه به اصطلاح شسته می شوند؛ یعنی مقاوم ترین آنها را جدا می کنند و بعد با تخمک هایی که از زن گرفته شده است تلقیح می کنند و بعد از تقسیم سلولی درون رحم مادر قرار می دهند تا ادامه ی حیات جنین تا تولد بطور طبیعی طی شود. در سه سال گذشته ۷۰ نوزاد فلسطینی با روش لقاح مصنوعی متولد شده است اند.
کلینیک باروری در نابلس. درمانگاه باروری رازان جهت همسران زندانیان خدمات رایگان ارائه می دهد و فرزند دار شدن را جهت آنان تسهیل می کند.
آنتونیو فاچیلونگو متولد ۱۹۷۹، عکاس مستند ایتالیایی است که با مستندسازی تبعات درگیری بین فلسطینیان و اسرائیلی ها در کرانه ی باختری و نوار غزه، به دنبال نشان دادن و برجسته کردنِ پرسشها انسانیِ نهفته در یکی از خبرسازترین درگیری های دنیا بوده است.
فاچیلونگو بعد از فارغ التحصیلی در رشته ی اتباطات و کسب مهارت عکاسی خبری در مؤسسه ی عکاسی و ارتباطات رم، به عنوان عکاس در روزنامه ی ایتالیایی «ایل مساجرو» شروع به کار کرد. او با شرکت در کارگاه ها، سمینارها و دوره های متفاوت عکاسی مهارتش را بالاتر برد. بعد از چند سال، تمرکز او به آسیا، خاورمیانه، بخصوص فلسطین و پوشش پرسشها اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن معطوف شد.
پروژه ی بلندمدت او راجع به ی لقاح مصنوعی همسران زندانیان فلسطینی با نام «حبیبی» (عشق من)، برنده ی چندین جایزه ی معتبر عکاسی شده است و در چندین نمایشگاه نیز به نمایش درآمده هست. بعضی از تصویر های فاچیلونگو نیز در نشریات معتبری مانند نشنال جئوگرافیک، تایم، اشپیگل، لوموند، نیویورک تایمز، گاردین، دیلی میل، سان،وایرد، لیبراسیون، فوکوس مگزین، پانوراما و بسیاری دیگر انتشار یافته است.
او راجع به ی کارش می گوید: «این منطقه را جهت کار گزینش کردم چون اینجا اغلب تنها به عنوان محل جنگ و درگیری نشان داده شده است هست. احساس کردم مورد نیاز است با آن وارد تماس شوم و عمیق تر وارد داستان هایی شوم که قادرند کرامت انسانی را اعاده کنند – چیزی که بطور گسترده ای به وسیله رسانه های جریان مهم راجع به ی این افراد و مکان ها نادیده گرفته شده است است – و تلاش کنم واقعیت های پنهانی را که اجازه می دهند زندگی روزانه ی مردم فلسطین را بهتر درک کنیم، آشکار کنم».
ریما بائود سی ونه ساله، همراه خواهرش و دخترش راشا که چند ساعت پیش در یک کلینیک باروری متولد شده است هست. شوهرش اسامه بائود چهل ویک ساله، بهچهار بار حبس ابد و ۵۰ سال زندان محکوم شده است هست. در این تصویر خوشحالی از تولد کودکی تازه در شرایطی سخت و حمایت دیگر زنان خانواده پیداست.
تصویری از عطا عبدالغامی چهل وپنج ساله که با حکم سه بار حبس ابد زندانی شده است هست. همسر او رولا عبدالغامی، سی ودوساله است؛
این زوج از طریق لقاح مصنوعی صاحب دو فرزند شده است اند.
باد پرده ای را در منزل ی هانادی موسی مغربی کنار می زند؛ این زن سی وهفت ساله دوقلویی سه ساله به نام های نور و سندوس دارد که از طریقلقاح مصنوعی به دنیا آمده اند. شوهرش احمد مغربی چهل ودوساله است که به علت فرماندهی ظاهر «شهدای الأقصی» در انتفاضه ی دوم به۱۱ بار حبس ابد محکوم شده است است.
أما إلیان سی ونه ساله، همسر انور إلیانِ سی ونه ساله است که سال ۲۰۰۳ دستگیر و به حبس ابد محکوم شد.
خانواده ی نبیل مصلوی چهل وهفت ساله -همسر، برادران و پسرش – در کوه الخلیل به گردش رفته اند. همسرش سماهر چهل ساله است و کودکیدوساله به اسم کریم دارد که از راه لقاح مصنوعی به دنیا آمده هست. نبیل به ۲۳ سال زندان محکوم شده است هست. این تصویر نشان می دهد کهسایر اعضای خانواده ی فرد بازداشت شده است چگونه تلاش می کنند جای خالی پدر را جهت کودک پر کنند.
فلسطین – تولکرم. رالا ماثر سی ویک ساله از طریق لقاح مصنوعی حامله شده است و هفت ماهه باردار هست. شوهر او به ۱۱ سال زندان محکوم شده است است.
پسران دوقلوی یک زندانی که از طریق لقاح مصنوعی متولد شده است اند.
بشرا کادورا سی ودوساله، همسر صالح سی وپنج ساله است که در حال گذراندن حکم ۱۴ سال زندان است.
هناء الزنان بیست وهفت ساله، مادر حسن یک ساله است که از طریق لقاح مصنوعی به دنیا آمده. آنان در بیت هانون، یکی از تخریب شده است ترینمحله های نوار غزه زندگی می کنند. شوهر او تامر بیست ونه ساله به شش بار حبس ابد محکوم شده است است.
ساره کعابنه چهل ویک ساله کنار دختر دو ساله اش رفیف، که از طریق لقاح مصنوعی متولد شده است هست. شوهر چهل ونه ساله ی سارهبه دو بار حبس ابد محکوم شده است هست. تصویر تنهایی آنان در مواجهه با زندگی بدون حمایت شوهر و پدر را نشان می دهد.
فلسطین – ریما. لیدیا ریموئی سی وهشت ساله، به همراه کودک دوساله اش مجد، که از طریق لقاح مصنوعی به دنیا آمده جهت ملاقات شوهرش
به زندانی در مرز اسرائیل و فلسطین می رود. عبدالکریم، شوهر لیدیا از ماه ژوئن ۲۰۰۱ دستگیر شده است و به ۲۵ سال حبس محکوم شده است است.
منابع: antoniofaccilongo.com – lensculture.com – witness.worldpressphoto.org – gettyimages.com .
اخبار سیاسی – ایسنا
واژه های کلیدی: زندان | زندگی | متولد | زندانی | فلسطین | فرزندان | خانواده | اخبار اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
